Overheidsregels in ecommerce stapelen op

Terwijl ook het nieuwe kabinet aangeeft dat het aantal overheidsregels voor bedrijven omlaag moet, stapelen het aantal regels voor webwinkels alleen maar op. Het gedoe rond een webwinkel aan huis, de retourregels, het achteraf betalen en nu ook de verplichte zaken rond recyclen maken een webwinkel wel heel veel geregel.

Overheidsregels voor een webwinkel

Een webwinkel is laagdrempelig. Je hoort het mensen wel eens zeggen. In theorie lijkt dat ook zo want online kun je voor een habbekrats een stukje software kopen waarbij je zelf je artikelen online kunt verkopen. Even inschrijven bij de KVK, en je kunt van start!

Tenminste, dat hoop je. Want dan kom je erachter dat een webwinkel aan huis helemaal niet altijd is toegestaan. Die regels wisselen per gemeente en het kan dus zijn dat in jouw gemeente dat helemaal niet mag. Dat je volgens het bestemmingsplan alleen een webwinkel mag plaatsen in de gebieden die als detailhandel zijn goedgekeurd. Want een webwinkel valt onder detailhandel. Of je nu wilt of niet.

Daarnaast boksen webwinkels al jaren tegen de verplichtingen rond achteraf betalen op en zijn lang niet alle webwinkels even blij met de verplichte teksten en info die op een website moet staan. Leuk dat een goedbedoelde klant weet met wie hij zaken doet, maar een minder eerlijk iemand ziet ook waar die zolderkamer met flinke voorraad wordt opgeslagen.

Nieuw! We gaan verplicht recyclen!

Webwinkels moeten elektronische apparaten weer terugnemen als de klant ervan af wil. Dat geldt voor zowel kapotte als herbruikbare producten. De kosten die ze daarbij maken moeten ze zelf betalen. René Schoemaker beschrijft op Webwereld de wazige regel die het online ondernemen zo goed als onmogelijk maakt.

De klant is gek, webwinkels los het maar op?

Als je lang genoeg nadenkt en besluit dat een domme Nederlander niet de dupe mag worden van een bedrijf die zich achter het Internet verschuilt dan zit er achter de meeste regels inderdaad nog een logica. Maar hoe logisch is het eigenlijk dat we de consument werkelijk in alles moeten beschermen? Als je al die regels op een hoop gooit dan kun je er echt vanuit gaan dat de overheid denkt dat Nederlanders echt debiel zijn ofzo.

Sommige regels, zoals het achteraf betalen, bestemmingsplan, of de verplichte schriftelijke bevestiging van een bestelling, kun je volgens mij best overlaten aan de ondernemers of aan de branche zelf. Maak het starters gemakkelijk om te starten en laat vervolgens een keurmerk of consumentenorganisatie maar zorgen dat groeiende webwinkels die meer vertrouwen willen winnen vanconsumenten, meer willen dan alleen puur het volgen van de wetgeving.

Want op dit moment is een organisatie als bijvoorbeeld de Thuiswinkel Organisatie meer bezig met wat er eigenlijk vanuit de overheid voor regels bestaan en of die wel acceptabel zijn, dan dat ze werkelijk voldoende tijd kunnen steken in het echt beter maken van de Nederlandse webwinkels. En dat is jammer. Want mogelijkheden tot verbetering zijn er nog ruim genoeg.

Overzicht van overheidsregels

Zelfs voor webwinkels bestaan dus al snel enkele tientallen overheidsregels waar je je aan moet houden alleen al omdat je iets probeert te verkopen aan een consument. Dus nog los van de fiscale regels. En dat lijkt mij persoonlijk wat overdreven.

Op zoek naar een huidig overzicht van regels en wetgeving? Op de website van de Belastingdienst kun je ontdekken of jouw hobby ook door de Belastingdienst nog wel als hobby gezien wordt. Ben je een bedrijf? Op Antwoord voor Bedrijven staat een aardig overzicht van overheidsregels voor internetbedrijven. De consumententenautoriteit kan je verder vertellen waar je zoal mee te maken krijgt als je zaken gaat doen met consumenten.

Succes met jouw weg in dit doolhof!